Rezerwat Mszar Pogorzelski / In the Nature Reserve

Dziś zabieram Was na wycieczkę do Rezerwatu przyrody o wdzięcznej nazwie Mszar Pogorzelski. Jest to torfowiskowy rezerwat przyrody, położony we wschodniej części Otwocka (w województwie mazowieckim). Leży on w granicach Mazowieckiego Parku Krajobrazowego, zajmuje powierzchnię ok. 35 ha.

Ochraniane są tu torfowiska wysokie i przejściowe, oraz otaczające je wydmy z typową dla nich florą i fauną (bagno zwyczajne, rosiczka okrągłolistna, modrzewnica zwyczajna, borówka bagienna, żurawina błotna oraz wełnianka pochwowata. Na wydmach natomiast spotkać można runo charakterystyczne dla borów suchych.

Odwiedziliśmy rezerwat poźną jesienią, podziwialiśmy więc zatem głównie kolorowe korony drzew i róznorodność występująych tu grzybków, większość roślin bowiem zakończyła już wegetację.

j

Najmroczniejsze drzewo w całym Lesie! Ciekawe jaka jest jego historia? ;)

Na krzaczkach widać ostatnie jeżyny, w mchu pysznią się czerwone borówki i muchomory, wieje ciepły, jesienny wiatr...

Na skraju rezerwatu spotkaliśmy opuszczony, zdewastowany dom. Z daleka jest ledwo widoczny, otoczony ścisłą gęstwiną drzew i krzewów.

Dookoła leży sporo śmieci i...przedwojennych cegieł! Cegła ze zdjęcia jest sygnowana pieczęcią cegielni „Włochy”, która należała do rodziny Koelichenów i funkcjonowała w latach 1842-1928. „…W 1842 r. we Włochach powstała pierwsza cegielnia, która wykorzystywała złoża iłów. Gliny na tych terenach było pod dostatkiem, dlatego produkcję cegieł przenoszono z miejsca na miejsce, aż do wyczerpywania się surowca. Dziś jedynym śladem po fabryce są liczne stawy (np. stawy przy ul. Cietrzewia i ul. Koziorożca). W 1844 r. cegielnia oraz cała osada została zakupiona przez Koelichena i w rękach jego potomków pozostawały do czasu parcelacji w 1928 r….”

Na koniec spaceru, widok na starą, malowniczą piwniczkę / spiżarnię. Jest bardzo obszerna, ślinka cieknie na myśl o przechowywanych w niej dawniej, specjałach :)

Miejsce to zostało już prawie zupełnie zagospodarowane, a w sumie to pochłonięte przez otaczający Rezerwat. Dobrze, że są jeszcze miejsca na świecie, gdzie Natura rządzi się swoimi, odwiecznymi prawami. Do zobaczenia wkrótce! :)